خط خطی های دوست داشتنی

داشتنت ....

مثــه نم نمِ بارون ،مثه  جاده ی شمال ، 

مثه مستیِ بعــد از اولین پیک هایِ شــراب

مثه خوابِ بعـــدازظهر ...

مثه بوسه هایِ تند تند و یواشکی...

مثه آهنگ های قدیم کریستی برگ ...

مثه دیالوگ های فیلمِ شب یلدا ...

مثه اون بغلی ک عاشقته ،

 جدا نمیشه ، تنهات نمیذاره...

و مثه برگشتنه آدمی ک سالهاس  منتظرش بودی...

آی می چسبــه....

آی می چسبه....

دسـت بـه “صورتـم” نـزن !

می تـرسم بیـفتـد

نقـاب خنـدانـی کـه بـر چهـره دارم !

و بعــد

سیـل ِ اشـک هـایـم “تـــــــــــو” را بـا خـود ببــرد

و بـاز

من بمانم و تنهــــــایی …!!!

دلم میخواهد …

چند وقــتی کرکره دلمو بکشم پاییـــن …

یه پارچـــه سیـاه بزنم درش و بنـویسم:

کسی نمـــــــرده

فقط دلـــــــــم گرفتــــــه…!

 تنهـــــــــــــــاییم را مدیون کسانی هستم که تنهایم گذاشتند......

تننننها منم همه درده تنم.....

میگفتند :سختی ها نمک زندگی است!!

امّا چرا کسی نفهمید!

“نمک”

برای من که خاطراتم زخمی است

شور نیست…

مزه “درد” میدهد…!!…

کاش …

پرده میدانست …

تاپنجره باز است فرصت رقصیدن دارد…!!!

 خدایا...

تنهايي را دوست دارم زيرا بي وفا نيست ...

تنهايي را دوست دارم زيرا عشق دروغي در آن نيست ...

تنهايي را دوست دام زيرا تجربه کردم ...

تنهايي را دوست دارم زيرا خداوند هم تنهاست ...  

تنهايي را دوست دارم زيرا....  

در کلبه تنهايي هايم در انتظار خواهم گريست و انتظار کشيدنم را پنهان خواهم کرد !!!

 مرا چه به تنهایی و سکوت ؟